Πιόνι, καψόνι, πέτρα ξανθιά, σκληρή καρδιά
έρχεται Χρόνος, φεύγει ο χρόνος
γυρίζει ο τροχός, ακονίζει τον άνεμο
μυρίζει το φως, η γεύση είναι κόκκινη.
–
Δεν θέλω να μπω, δεν θέλεις να ‘ρθω
φέρε βελόνα αρκεί; Ακούει κανείς;
Ιός ευλογία αγάπη μακρινή ήρθε να μείνει
φιλίες χαλούν, σχέσεις θα ξεγελαστούν.
–
Έκανα πρώτη, καλή είναι δώστη
δεύτερη δόση, γνώση είναι χώστη
ελεύθερος είμαι και αγαπώ τους γέρους
έτσι έλεγα μα τους λησμόνησα γρήγορα
πάμε και την τρίτη, πρόσεξε την λήξη.
–
Τι είχα πριν θυμάμαι; Μπαράκια, ταβέρνες;
σκυλάδικα λουλούδια φτώχεια
λείπουν πολλά τίποτα δεν με εξαπατά
θα πάω χαμογελαστά
ένεση ρε όλα ταιριαστά
πάμε ξανά δεν θα στερηθώ τίποτα σκάσε πια.
–
Φρικιό θα γίνω θα πιώ από το κτήνος
θα ανοίξω το στόμα
θα ρίξω στο χώμα
όλα όσα έμαθα, αρκεί να ξεχάσω
αρχές, φιλίες και αξίες
–
Ψέματα ήταν όλα δεν στο είπα;
η αλήθεια είναι τώρα
κρούσματα και εντολές
θάνατος αλλιώς θα καις
δεσμά δεν θες; ποιος νομίζεις ότι είσαι μωρέ;
–
Υπακοή γιατρών και δικηγόρων
ιερείς που κατηχούν αλλά δεν γνωρίζουν τους θεούς
διδάσκαλοι που λεν απλώς ακολουθώ διαταγές
όργανα είναι ρε αδερφέ μην με σκοτίζεις άλλο
αυτούς θα ακολουθώ είναι πολλοί πάμε μαζί.
–
Καλή ανοσία! Φωνάζει το θηρίο.
Καλή ανοσία! Μεγαλώνει το φορτίο.
Καλή ανοσία! Ήρθε το φορείο.
Δεν είμαι πουθενά, δεν απαντώ στο πλήθος
μια ησυχία…
–
Αμφισβήτησα την ανοσία ψόφος και κατάρες
ο άνθρωπος ξεχάστηκε, ο φόβος βασιλιάς
Zήτω ο νέος Βασιλιάς!
–
«Κάτω ρε εσύ μη μιλάς,
κλείσε τα χείλη και τα μάτια
υγεία αν θες χάρτινη έγινε
στην παίρνω όποτε θέλω»
–
Βρέχει και βρέχω το πάτωμα
το δάκρυ δεν σταματώ, ο θρήνος είναι εδώ
στο μυαλό μου κάθεται απαγορεύεται.
–
Με βλέπει η ανοσία το κερατό μου
βάλε τη μάσκα και πες ότι χαμογελάς
παντού ρουφιάνοι και εκδικητές
απάνθρωποι με χαϊδεύουν
να συμφωνώ μαζί τους;
–
Κλείνω τη μουσική το τελευταίο οχυρό
κατεβάζω την εικόνα του Χριστού
ντρέπομαι να τον κοιτώ
η τηλεόραση μόνο θα γρυλίζει
και ένα διάγγελμα τσιρίζει.
Κόσμος – όνειρο ληγμένων μυαλών
–
Σας αφήνω πάω να ζήσω
LIFONOMY 